III. Joan Clarke
W 1940 do Baraku 8, którego załoga rozpracowywała Enigmę używaną przez Kriegsmarine, dołączyła Joan Clarke. Mimo nieznajomości języków obcych została zatrudniona jako lingwistka. Był to sposób, by otrzymywała pensję taką, jak pozostała, męska część zespołu. Zjawisko szklanego sufitu towarzyszyło Joan już od czasów studiów, mimo nieprzeciętnych wyników nie otrzymała pełnego tytułu licencjata matematyki uniwersytetu Cambridge. Do 1948 był on przyznawany tylko mężczyznom.
Dość szybko Alan i Joan znaleźli wspólny język. Dzieląc swoje pasje, spędzali razem coraz więcej wolnego czasu. Przede wszystkim Turing spotkał kogoś, z kim mógł rozprawiać o matematycznych problemach jak równy z równym.
Wiosną 1941 Alan oświadczył się Joan Clarke. Krótko po oświadczynach wyznał jej prawdę o swojej orientacji. Nie była zaskoczona, już wcześniej podejrzewała, że Turing jest homoseksualistą.
Kilka miesięcy później Turing zerwał zaręczyny. Wspólne zainteresowania nie wystarczały do zawarcia małżeństwa na całe życie. Mimo to Joan nadal utrzymywała przyjazne stosunki z niedoszłym mężem. Być może darzyła Alana uczuciem, ten jednak nie był w stanie żyć wbrew sobie.
[ENG]
Galeria
